Хрватската новинарска екипа на Недељњи разговараше со експерти и скопјани и e единствената новинарска екипа на која ѝ беше дозволено да влезе во училиштето на убиената Вања Ѓорчевска. Групата предводена од Љупчо Палевски Палчо е осомничена за нејзиното киднапирање и убиство, а се верува дека е вмешан и нејзиниот татко, пишува Јутарњи лист.
– Драга моја, многу ни е жал. Се надевам дека ќе ти биде подобро на портите на рајот. Секогаш ќе бидеш во нашите срца и нема да те заборавиме. Почивај во мир душо, ова е само една од прошталните пораки од оние кои ја познаваа 14-годишната Вања Ѓорчевска, кои се збогуваа со брутално убиената ученичка чија смрт ги потресе жителите на Скопје, но и ги премина границите на Северна Македонија.
На училишната маса има букет од десет нежни рози и десет мали бели хризантеми. На фасадата спроти училиштето некој напиша графит „Те сакаме Вања“. На оградата на бел квадрат стои натписот „Почивај во мир Вања“.
– Ова училиште нема никаква врска со тоа што се случи и ве молам напуштете го училиштето. Избришете ги сите фотографии – изјави директорката на училиштето за новинарите. Директорката Катерина Атанасова сепак на новинарите им кажа нешто за убиениот Вања.
– Вања беше ученичка во деветто, завршно одделение, кое има 26 ученици и ученички. Тоа утро, на 27 ноември, наставата почнала во осум часот и кога таа не дошла на час, класната ѝ се јавила на мајка ѝ и ја известила за тоа, а потоа била известена и полицијата – објаснила директорката. Во тој момент до новинарите се појавила нејзината класна раководителка.
– Тоа е само мој начин на работа. Едноставно, кога видов дека не е на час, се јавив да видам зошто ја нема – кратко изјавила таа. Нејзините очи беа полни со солзи во спомен на трагично загинатата ученичка.
Таткото прашувал за камерите
– Сите ученици се уште се под стрес и правиме се да им помогнеме – рекла кратко директорката Атанасова. На крајот на хрватските новинари им подарила монографија од училиштето и напомена дека направила исклучок со тоа што дозволила само оваа екипа да влезе во училиштето по злосторството што ја потресе Северна Македонија.
Тој понеделник, 27 ноември, Вања требаше да биде на прв час во осум часот. Кога заѕвонило училишното ѕвонче, таа веќе се борела за живот. Со врзани раце и нозе, во вреќа за спиење била однесена на местото каде што била убиена. Сè уште не е официјално објавено, но можно е дотогаш веќе да се задушила. Она што на целото злосторство му дава посебен печат е фактот што нејзиниот татко Александар сега е во притвор.
Осомничен е дека токму тој им ги дал на киднаперите клучните информации дека Вања сама ќе оди на училиште тоа утро, дека нејзината помала сестра, една година помлада, нема да биде со неа на пат кон училиште. Патот по кој одат до училиште, низ дел од центарот на Скопје, се минува пеш за десетина минути. Толку време им требаше на новинарите да стигнат од училиштето до петкатницата на Наум Наумовски Борче бр.87.
На третиот кат е станот во кој живеела со нејзината мајка Зорица Лазарова (Ѓорчевска) и нејзината сестра. Таткото Александар, велат, иако биле разведени со мајката Зорица, често престојувал во станот на третиот кат.
– Ја обожаваше, се грижеше за девојчињата и не работеше до нивната десетгодишна возраст, па приказната дека им дал информации на киднаперите едноставно звучи неверојатно. Но, ден откако исчезнала, тој наводно прашал дали камерите го снимиле автомобилот во кој била киднапирана – велат некои од станарите кои живеат во населбата.
Во истата зграда, велат, имал стан Љупчо Палевски Палчо, човекот кој сега е главен осомничен за убиството на Вања, но и за убиството на 74-годишниот фризер Панче Жежовски од Велес. Тој ја изградил таа зграда, на земјиште кое во денационализацијата му било вратено на семејството на мајката на Вања.
Покрај Палевски и уште тројца киднапери, врската меѓу двете убиства што се случија со разлика од пет дена е „цитроенот“ на убиениот фризер, во чиј багажник Вања беше возена до селото Бразда, на околу половина час возење од Скопје, каде го закопале нејзиното тело. Го запалиле и автомобилот.
Приказни за сектата „Црна ружа“
Истиот ден во 12 часот и 8 минути, Зорица Лазарова, мајката на Вања, на Фејсбук објави драматичен статус дека нејзината ќерка исчезнала. Таа апелираше до јавноста и напиша дека се сомнева дека е киднапирана бидејќи не се појавила на училиште.
Таа објаснила што носела девојката кога излегла од дома и на крајот оставила телефонски број за да можат веднаш да ја известат доколку некој ја препознае од фотографијата. За исчезнувањето била известена полицијата, а околу 11 часот исчезнувањето го пријавил и таткото.
Официјално киднаперите ја киднапирале Вања во влезот на зградата, ја внеле во автомобил и се оддалечиле. Недоумиците и сомнежите што ги слушнавме од соседите, таксистите и новинарите само се множат, а „modus operandi“ киднаперите се коментираат во рестораните и кафулињата.
– Не живеам во Македонија, дојдов овде на неколку дена. Како е можно 24 часа да има полицаец на раскрсницата преку улица, бидејќи на 28 ноември почнуваше дводневниот министерски состанок на ОБСЕ и градот беше полн со полиција. Таксистите цела ноќ биле на постојка и никој ништо не видел – се зачудила госпоѓата која излегла од зградата.
– Не, ништо не видовме! Работиме од 10 часот, а тоа беше околу 7:30 сабајле! – рекоа во продавницата за душеци веднаш до влезот. Од спротивната страна е стоматолошка ординација, а на вратата има налепница за 24-часовен видео надзор.
– Девојчето исчезна во понеделникот. Полицијата дојде кај мене во средата и ме праша дали имам видео надзор. Сепак, камерата ги опфаќа само влезот и благајната. Не смее да ја снима улицата, таков е законот – услужливо објаснува сопственикот на продавницата и сервис за велосипеди спроти влезот.
– Тука работата не е чиста. На улицата има 15 камери и ништо не се снима. Утрото кога беше киднапирана Вања оваа улица беше полна со автомобили, едвај беше проодна. Тоа утро кога исчезна, беше испратено известување преку радио преку диспечерскиот центар и добија околу стотина мои колеги информација дека се трага по исчезнатото девојче. И ништо. Зошто не се објавуваат снимките од камерите, кога сигурно ги има – прашува Даниел, таксист од Скопје. Одбива да се фотографира, вели дека ќе си го каже само името.
– Не сакам да имам проблеми, никогаш не се знае како ќе заврши ова – им рекол тој на новинарите.
А неговиот колега Дино, кој ги возел новинарите од скопскиот аеродром, кога ја слушнал причината за нивното пристигнување откри:
-Мојата сопруга е медицинска сестра во болницата „Мајка Тереза“ и работеше во смена кога и го донесоа телото. Тоа беше голема гужва. Ми кажа дека вилицата и е скршена, дека е крвава и има прострелна рана. Никој сè уште не знае ништо за тоа. Зошто, ако ја киднапирале за пари, зошто воопшто не се јавиле со барање за откуп, се прашувам. Има многу гласини, секој има своја верзија, но мислам дека Палчо ја знае правата вистина. Тој е голем манипулатор.
Дино им кажал на новинарите и една работа која се поврзува со религиозна (верска) секта.
– Се зборува дека еден од нив бил дел од таканаречената секта „Црна ружа“ и дека сакал да излезе од неа, но дека условот бил блиска жртва – рече тој.
„Палевски е единствениот кој ја знае правата вистина“
За таа верзија слушнала и нашата колешка Ирена Мулачка, новинарка на Фокус, која во минатиот број објави обемна статија за убиството на Вања Ѓорчевска. Дека знаат за таа верзија потврдува и висок извор во тамошната МВР кој сакал да остане неименуван. Но, посочува, се уште не е тоа насоката во која оди истрагата.
Првоосомничениот Љупчо Палевски Палчо моментално се наоѓа во затвор во Турција, каде што побегнал по делото.
– Само тој ја знае правата вистина. Веќе ја пушти приказната дека бил во врска со мајката на девојчето, открива Ирена Мулачка. Редакцијата на Фокус се наоѓа во една од многуте згради што ги изградил Палевски, „контроверзен претприемач“, човек со 100 кривични пријави и без еден ден затвор, поранешен новинар и издавач, земјоделски инженер кој е поврзан со тајните служби, полицијата и политиката.
Велат дека е дел од „урбаната мафија“, ги сменил политичките определби од лево во екстремна десница. Од „прозападњак“ до „русофил“ и како човек кој имал пристап до секоја ексклузива, на својот канал на Јутјуб објавувал снимки од тајната полиција. Тој ја основа политичката партија Десна и планираше да учествува на претстојните парламентарни избори кои ќе се одржат напролет следната година.
Членови на неговата партија и неговите идолопоклоници се и тројцата осомничени за киднапирањето на Вања – Велибор Манев и Боре Видевски од Велес и Влатко Кешишев од Штип, кои неколку дена по злосторството завршија во притвор. Веднаш признале дека ја киднапирале Вања и дека тоа го направиле по наредба на Палевски. Тие рекоа дека тој ги пренел информациите за движењата на Вања што ги добил од нејзиниот татко. Палевски, пак, според објавите на Фејсбук, продолжил нормално да комуницира и по делото.
Неколку дена по убиството, се претпоставува дека Палчо, гледајќи дека ситуацијата му излегува од контрола, отишол прво во Белград, а оттаму преку Бугарија во Турција. Неговиот адвокат Васко Стојков го однел во Белград, но, како што рече, не знаел што се случува и која е позадината. Наводно, Палевски му рекол дека оди на закажан лекарски преглед. Адвокатот е приведен и во четвртокот вечерта по 48-часовниот притвор е пуштен на слобода.
Стефан Димковски го возел Палевски од Белград до Софија, а потоа во Турција. Тој бил уапсен на граничниот премин кога од Грција влегувал во Македонија. Тој е во 30 дневен притвор и му се заканува затворска казна до десет години. Тој за време на апсењето на новинарите им изјави дека не учествувал во ништо незаконско, но доколку биде прогласен за виновен, му се заканува казна затвор до десет години. Палевски бил уапсен кога се обидел од Турција да премине во Сирија.
Уште пред да бидат уапсени, полицијата знаела дека Вања е убиена
„Уште пред да бидат уапсени, мислам дека полицијата знаела дека Вања е убиена, но не сакаа да го објават тоа. Меѓутоа, кога Петар Богоевски, лидерот на партијата Македонски концепт, додека се уште траеше истрагата, објави дека сторителите наводно се тројца Албанци, кои биле ослободени од МВР, а потоа побегнале на Косово, МВР на Северна Македонија беше принудено да ги демантира таквите информации и да објави дека сторителите се етнички Македонци.Тоа само докажува дека и тогаш, иако не ги соопштија имињата од осомничените знаеле кои се сторителите“, открива Ирена Мулачка.
– Моравме да го направиме тоа бидејќи можеше да биде погубно за меѓуетничките односи – вели соговорникот од МВР.
Извор: (Jutarnji list)