МАРКО Перковиќ Томпсон се качи на сцената облечен во црна маица со бројот 03941158. Ова не е прв пат Томпсон да носи маици со овој број.
За што се работи? – Томпсон го посветува ова издание на Звонко Бушиќ (23 јануари 1946 – 1 септември 2013), на кого му ја посветил песната „Духот на воинот“ објавена на албумот „Once Upon a Time in Croatia“ во 2006 година.
Кој беше Звонко Бушиќ?
Звонко Бушиќ беше осуден на доживотен затвор во Соединетите Американски Држави во 1977 година за киднапирање на авион и злосторства што резултираа со смрт на друго лице. Поточно, тој беше осуден за воздушно пиратство што резултираше со смрт и заговор.
На 10 септември 1976 година, Бушиќ, неговата сопруга Жулиен Еден Бушиќ и тројца други соучесници го киднапирале летот 355 на TWA, патнички авион на пат од Њујорк до Чикаго. За време на киднапирањето, киднаперите тврделе дека имаат бомба во авионот и поставиле вистинска бомба во шкафче на терминалот Гранд Централ во Њујорк.
Бомбата што ја поставија уби полицаец
При обид за деактивирање на бомбата, во експлозија загина полицаецот Брајан Мареј.
Бушиќ ја презеде одговорноста за поставувањето на бомбата, но тврдеше дека властите ги игнорирале неговите упатства за безбедно ракување со експлозиви.
По судењето, Бушиќ беше осуден на доживотен затвор со можност за условна слобода по 10 години. Тој помина 32 години во затвор, а во 2008 година беше условно ослободен и депортиран во Хрватска. Во Хрватска беше пречекан со мешани реакции – некои го сметаа за херој на борбата за хрватска независност, додека други го сметаа за терорист.
Бушиќ не беше формално осуден за тероризам, бидејќи терминот не беше законски дефиниран во американското право во времето на судењето. Неговата сопруга, Жулиен Бушиќ, инсистираше дека тој е осуден за воздушно пиратство и заговор, а не за тероризам.
Звонко Бушиќ се самоуби на 1 септември 2013 година во својата куќа во Ровањска кај Задар.