Менталните трауми од тројното чедоморство во реката Алмирос на Крит во септември 1999 година, никогаш не се затворија во срцата на луѓето кои останаа да се сеќаваат на трите мали ангелчиња кои доживеаја маченичка смрт од рацете на нивниот татко Јоргос Метаксакис, кој сакајќи да и се одмазди на својата поранешна сопруга Аргира Метаксакис за нивната разделба, удави три од нивните четири малолетни деца туркајќи ги во реката што резултираше со трагична смрт. Неговата првородена ќерка, тој ја остави да живее, осудувајќи ја за засекогаш да се сеќава на „врескањата“ на нејзините браќа од тој ужасен ден.
Заедно со своите деца, тој ја „уби“ и Аргира, неговата поранешна сопруга, која не можеше да поверува дека нејзиниот сопруг ги осудил нејзините ангели на смрт. Јоргос Метаксакис, еден ден по неговото злосторство беше уапсен од полицијата додека се обидуваше да ја припише смртта на неговите деца на несреќа. Тој доби три доживотни казни, по една за секое дете. Тој никогаш не ги призна своите злосторства и од 2018 година е на слобода. По 19 години тој успеа да биде ослободен од затворите во Домоко според Законот Параскевопулос. До денес, според информациите, тој не стапнал на Крит, живее сам, исчезнал од местото каде што ги извршил своите злосторства.
Аргира Метаксаки, по грозоморното злосторство кое за миг и го промени животот, застана како карпа сите овие години на својата единствена ќерка која остана жива за разлика од нејзините браќа. Аргиро остана на своето место, достоинствено ја воспитуваше својата ќерка, ѝ даваше крилја да се омажи и да изгради сопствено семејство далеку од нејзиниот „црн“ дом на тагата и болката . Аргиро Метаксаки продолжува да се радува на животот со своите три ангели во срцето и оставајќи ги зад себе сенките од минатото.
„Сите луѓе ја доживуваат својата трагедија и според нејзината тежина се прилагодува нивната сила. Денот по трагедијата беше пресуден за мене. Ако успеете од првите денови да ја ставите логиката над човечките емоции, сте го постигнале невозможното“, рече Аргира Метаксакиво интервју за весникот „Патрис“ од Ираклион, Крит .
„Излегувајќи од собата на командирот за безбедност, кој штотуку ме информираше дека три од четирите делови од моето срце се мртви, првата мисла беше единственото парче што ми остана. Морав да го одржам во живот по секоја цена , си го должев тоа себеси, но пред се им го должев на моите деца, тие мораа да продолжат да живеат преку нас“.
Како таткото ги удави своите деца
Едно попладне во септември 1999 година, Јоргос Метаксакис, решен да и се одмазди на својата поранешна сопруга за нивната разделба, го спроведе својот сатански план на дело. Четирите деца ги однел од куќата во која живееле со мајка им под изговор дека ќе ги прошета да си играат. 12 -годишната Константина, 10-годишниот Јанис , 4 -годишниот Никос и неговиот 2-годишен некрстен син влегле во автомобилот на нивниот татко, безгрижно да уживаат во играта со него.
Кога стигнале до реката Алмирос, Метаксакис ја врзал својата 12-годишна ќерка со врвките од чевлите, верувајќи дека таа ќе истрча да ги спаси своите браќа, додека тој ќе ги удави своите три сина во реката. Ја оставил врзана во автомобилот додека другите тројца додека си играле несомнено ги турнал во реката и ги оставил да се удават. Апсењето на Метаксакис беше прашање на време. Самиот, со евтини изговори, се обидел да ги сокрие своите злодела од полицијата.
„Двете постари деца паднаа во реката и во обидов да ги извлечам, случајно го фрлив бебето во водите на реката“, рекол Метаксакис, додека полицијата во неговиот автомобил пронашла и дневник на 50 страници меѓу кои тој истакнува: „Ги сакам моите деца, но ти ги одземаш од мене… Почнувавам да полудувам затоа што не ги гледам моите момчиња . На крајот ќе верувам дека тие не се мои деца. Кога ќе умрам, закопајте ме покрај моите деца…“
Додека Метаксакис инсистираше на својата невиност , во извештајот на судскиот вештак се наведува дека децата биле турнати во водата додека се уште биле живи, поради што се удавиле во брзаците. Безживотното тело на 10-годишниот Јанис покажало дека се обидувал да се спротивстави од рацете на својот татко, во моментот кога тој насилно го фрлал во реката .
Судот трипати го осудуваше на доживотен затвор , но по 19 години затвор и со неговото добро однесување, му беше препознаена можност непречено да се реинтегрира во општеството, но далеку од Аргира Метаксакис и нивната ќерка.