Руското признавање на спорните региони го урива договорот од Минск, туркајќи го регионот кон војна и неизвесност. Регионот Донбас во источна Украина беше пресвртна точка во ескалацијата на кризата меѓу Русија и Украина.
Но, тензиите меѓу двете земји дополнително се зголемија кога рускиот претседател Владимир Путин во понеделникот потпиша декрет за признавање на двата отцепени региони – самопрогласената Народна Република Доњецк и Народна Република Луганск.
Декретот сигнализира крај на седумгодишниот мировен договор познат како Мински договор, што предизвика хор на осуда од западните лидери.
Путин, исто така, му нареди на своето Министерство за одбрана да ги испрати руските сили на „мировни должности“, пркосејќи на предупредувањата на Западот дека таков чекор ќе ги запре долготрајните мировни преговори.
Териториите – познати како Донбас – се управувани од сепаратистички влади кои ја презедоа контролата врз регионите по соборувањето на про-Кремљ претседателот на Украина во 2014 година.
Русија, исто така, одговори на падот на владата со анексија на Крим.
Оттогаш, повеќе од 14.000 луѓе се убиени во борбите во регионот на Донбас меѓу сепаратистите и украинските сили.
Западот и Украина ја обвинуваат Русија дека финансиски и воено ги поддржува сепаратистите, обвинение кое Москва го негира.
Русија,пак, издаде пасоши на стотици илјади луѓе таму.
Повеќето од 3,6 милиони луѓе кои живеат на териториите зборуваат руски како резултат на миграцијата на руски работници по Втората светска војна во советската ера.
Регионот е поделен на две посебни територии под различни контроли: деловите на Доњецката и Луганската област контролирани од Киев и таканаречените Доњецк и Лугански републики поддржани од Москва. Сепаратистите контролираат околу една третина од регионот долж границата со Русија.
Летот 17 на „Малезија ерлајнс“ беше соборен над источна Украина на 17 јули 2014 година, при што загинаа сите 298 луѓе во авионот во услови на интензивни борби во кои учествуваа тенкови, тешка артилерија и воени авиони.
Меѓународната истрага соопшти дека патничкиот авион бил соборен од проектил испукан од руски воени оружја од територијата во Украина контролирана од сепаратистите. Москва негираше каква било вмешаност.
По поразот на украинските трупи во август 2014 година, пратениците од Киев, бунтовниците и Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ) потпишаа примирје во главниот град на Белорусија, Минск, во септември истата година.
Документот предвидуваше прекин на огнот почитуван од ОБСЕ, размена на затвореници, отстранување на сите странски борци, амнестија за бунтовниците и ветување дека двата региона ќе имаат одреден степен на самоуправа.
Сепак, договорот пропадна во 2015 година и борбите продолжија, што доведе до нов пораз на украинските сили во Дебалцево.
Друг договор беше посредуван од Франција и Германија и беше потпишан од Украина, Русија и бунтовниците во Минск во февруари 2015 година.
Според договорот, во замена Украина да ја врати контролата на границата со Русија, двата региони ќе добијат посебен статус и значителна автономија.
Документот од Минск помогна да се стави крај на борбите од целосен обем, но ситуацијата остана напната и продолжија редовните престрелки.
Признавањето на Путин на териториите под контрола на бунтовниците го урива мировниот договор од Минск.
Украина и Западот ја обвинуваат Москва дека поттикнува тензии за да го отвори патот за инвазија. Од друга страна, Русија ја обвинува Украина дека се обидува насилно да ги преземе териториите под контрола на бунтовниците.
Сепаратистичките лидери објавија видео во понеделникот во кое го повикуваат Путин да ја признае независноста на регионите. Рускиот лидер свика состанок на неговиот Совет за безбедност, а потоа ги потпиша указите за признавање.