Српскиот амбасадор во Русија и познатиот воен аналитичар Мирослав Лазански, кој ненадејно почина синоќа на 71 -годишна возраст, испрати неколку трогателни пораки само неколку дена пред неговата смрт, односно само еден ден пред неговата смрт.

Пред само неколку дена, Лазански испрати неколку пораки, од кои едната го носеше описот „Ова ми е многу важно“.

Лазански испрати пораки со фотографии од првобитната заклетва на неговиот татко, Владимир Лазански, офицер во војската на Кралството Југославија, како и неговата офицерска картичка.

– Беше горд Србин до последен здив, напиша Лазански во пораката.

Да потсетиме, неговиот татко Владимир Лазански, со словенско потекло, беше офицер на Кралството Југославија и беше заробен, па ја помина Втората светска војна во логорот Оснабрик.

Лазански почина во својот дом во Белград од последиците од срцев удар, од таканаречениот „тивок срцев удар“. „Тивок инфаркт“ е придружен со отсуство на болка во градите и најчесто се јавува кај дијабетичари или разни невролошки заболувања кои се придружени со нарушување при пренесување на болни дразби од периферијата до кортексот.

Роден е во Карловац, од татко Словенец и мајка Србинка. Таткото бил офицер на Кралството Југославија. Како поручник, тој бил заробен во Грција и поминал четири години во камп во Германија. По војната, тој беше офицер во ЈНА.

Основно училиште завршил во Карловац, гимназија во Требиње и дипломирал на Правниот факултет во Загреб. Воениот рок го отслужил во 1977 година во Битола во 41 -та пешадиска дивизија на ЈНА. Тој беше награден со Медал за воени заслуги.

Ја започна својата кариера како новинар како студент во загрепски Полет, за да продолжи да пишува за Вјесник, Данас и Старт. Пред распадот на СФРЈ тој беше воено-политички коментатор за целата куќа Вјесник. Додека беше во Загреб, пишуваше за Политика експрес и НИН. Во март 1991 година, Лазански се пресели во Белград почна да работи во Политика, а во 1996 година се пресели во Вечерње новости, од каде што се врати во Политика во 2001 година.

Покрај тоа, тој пишуваше за Политика експрес, НИН, Вечерње новости, загрепски Старт, Катимерини, неделникот Diamond weekly i Securitarian. Напишал десет книги и е автор на десетина телевизиски серии.

Тој известуваше за војните во Авганистан, Бејрут, Чеченија, Заир, Либан, конфликтот Ирак-Иран, за време на операцијата Пустинска бура, за време на војната во Босна и Херцеговина, Словенија, Косово и Метохија, Либија, итн.

Тој, меѓу другите, ги интервјуираше командантите на силите на НАТО, генералот Бернард Роџерс (октомври 1982) и генералот Џон Галвин (1990), советските маршали Сергеј Ахромиев (1982), командантот на Варшавскиот пакт Виктор Куликов (1986), советскиот министер за одбрана Маршал Дмитриј Јазов (1988), командант на морнарицата на СССР, адмирал на флотата Владимир Чернавин, сириски претседател, маршалот и врховен командант на сириската армија, Башар ал Асад (2016), и триесетина други министри за одбрана и началници на штабови на различни армии ширум светот.

Беше колумнист за дневниот весник Политика, каде што најчесто пишува за воени и геополитички теми.

На изборната листа на кандидати на Српската напредна партија за пратеници во Собранието на Србија за изборите во 2016 година, тој беше во групата на непартиски личности на листата предводена од Александар Вучиќ.

Тој беше назначен за српски амбасадор во Москва во јули 2019 година, а потоа престана да пишува колумни за Политика.