Кога новинарите дошле во една мала куќа во селото Жупанец, недалеку од Лудбрег, Хрватска, и прашале во дворот на еден човек дали тука живее Франц Ковачек, добија необичен одговор.

– Да, живее. И благодарение на покојниот професор Мишо Вираг. Тој му отсече половина од главата пред 10 години и со тоа ми го спаси животот – рече човекот, чие ракување овозможи да се заклучи дека овој 67-годишник, чија необична судбина за прв пат ја напиша Подравски список, е во многу добра форма. Тој беше Франц.

Потоа новинарите почнале да разговараат за неговата болест и за тоа како тој преживеал карцином.

– На почетокот на 2009 година, имав скршен заб на левата долна вилица и лицето ми беше отечено. Неколку дена се обидов да го излечам отокот, но немав корист. Стануваше се поголем и поголемо. Лекарот ме испрати во болницата во Вараждин, каде што по прегледите ми кажаа дека имам воспаление на плунковната жлезда или тумор на усната шуплина и дека не е за операција затоа што нема да можат да ми го реконструираат лицето – се сеќава тој и рече дека му предложиле зрачење.

Тогаш се сетив на професорката Др. Вечерина Виолиќ, која успешно ми ги оперираше гласните жици четири години порано, вели Франц со тешкотии.

Како и да е, професорката Виолиќ му рече дека не е стручна во овие процедури, но му рече дека има добро познат професор која е најдобар во земјата, признаен во светот и дека тој е единствениот што можеше да изврши ваква тешка операција.

По само 15 дена Франц беше изненаден од поканата од тимот на професорот Мишо Вираг да дојде во Загреб во неговата клиника.

– За време на состанокот, му реков на професорот Вираг дека ми рекоа во Вараждин дека ќе ми отсечат половина од главата за време на операцијата, на што тој ми одговори дека ќе го стори истото со мене, но дека ќе ја реконструира главата и дека ќе продолжам да живеам. Гледате, јас сум жив денес. Не постои начин да жалам што Вираг почина затоа што тој ми го спаси животот – вели Франц.

Имено, Др. Вираг беше редовен професор на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Загреб и долги години беше шеф на Клиниката за максилофацијална хирургија на Универзитетската болница Дубрава. Почина во 2018 година, на 72-годишна возраст, по сериозно и кратко заболување. И во 2006 година, тој стана првиот Хрват избран за кралската хирургија на Англија. Операцијата на пациент како Франц не беше „ретка“.

Пред Франц да ја потпише својата согласност за неговата операција, професорот Вираг му рече дека е добра работа што тој не отишол на зрачење, како што му предложиле во Вараждин, затоа што во тој случај операцијата би била скоро невозможна за извршување. Додека ја уредуваше операцијата, асистентот на професорот ја испита документацијата и рече дека тој одби да има операција во Вараждин, но тоа не е вистина, бидејќи тој само ги слушаше нивните совети.

Операцијата се одвиваше одлично, а Френц остана на одделот 40 дена да се опорави и да замине на домашна нега. Пред да замине, професорот Вираг извршил уште една мала процедура, за време на која му отсекол дел од долната усна што виси.

Потоа, до септември 2009 година, тој отиде на 35 третмани со хемотерапија и од тогаш нема знаци на малигнитет.

– Вираг ми предложи да дојдам после за да ми ја среди левата долна вилица и забите, но јас му се заблагодарив и му реков дека ми е важна главата, без оглед на се’, затоа што ќе живеам до некаде нормално – вели тој и продолжува:

– Точно, имам потешкотии да џвакам и голтам затоа што немам лева долната вилица или заби. Сите заби ми беа повлечени. Јазикот ми е скратен и немам плунка, затоа треба почесто да пијам течност. Јадам само мека храна. Но, сето тоа е добро затоа што сум жив и во пензија од минатиот септември. Јас полека работам низ куќата и честопати се сеќавам на мојот спасител Мишо Вираг- низ солзи раскажува Франц.