Производите за лична нега се формулирани со стотици различни состојки за маскирање на мирисот на телото, спречување на потење, хидратација, обликување на косата, прикривање на белите влакна или освежување на просториите во кои престојуваме со пријатен мирис. Сепак, некои од тие формули се загрижувачки од здравствена перспектива, па дури и оние „помалку проблематичните“ можат да реагираат со супстанции од нашата околина и да создадат нови загадувачки супстанции со главно непозната токсичност.

Истражување спроведено од научници од Швајцарскиот федерален институт за технологија во Лозана (ЕПФЛ) во Швајцарија ги детализираше емисиите од употребата на неколку популарни производи за лична нега. Повеќе од 200 различни видови испарливи органски материи се идентификувани во високи концентрации.

Иако повеќето супстанции може да се сметаат за бенигни, особено во ниски концентрации, некои од поважните класи на хемикалии брзо реагирале создавајќи секундарни органски аеросоли, чии последици не можат да се сметаат за безбедни за здравјето.

„Некои молекули „нуклеираат“. Со други зборови, тие формираат нови честички кои можат да коагулираат во поголеми супер фини честички кои можат да се таложат во нашите бели дробови. Според мое мислење, сè уште не ги разбираме целосно здравствените ефекти на овие загадувачи, но тие можат да бидат поштетни отколку што мислиме, особено затоа што се применуваат блиску до нашата зона на дишење. Ова е област каде што се потребни нови токсиколошки студии“, вели инженерот на ЕПФЛ, Душан Личина, пренесува Јутарњи лист.

За да го одредат целосниот опсег на потенцијални загадувачи, Личина и неговиот тим тестирале неколку видови дезодоранси со спреј за тело, лосиони за раце, рол-он дезодоранси, парфеми и шампони за сува коса и спроведоа два различни типа на експерименти.

Буквален „смог“ од честички е создаден во сите случаи, освен еден, рол-он дезодоранс. Загрижувачки е тоа што стапката на раст на честичките беше значително повисока од она што вообичаено го покажуваат студиите за квалитетот на надворешниот воздух во урбаните или оддалечените области.

„Ќе треба да ја намалиме зависноста од овие производи или, ако е можно, да ги замениме со поприродни алтернативи кои содржат мириси со мала хемиска реактивност“, вели Личина.