На 63-годишна возраст, по долго и тешко боледување, вчера почина доктор Стипе Чулар, омилен педијатар од Здравствениот дом во Шпанско. Чулар често се наоѓаше на листата на најдобри педијатри во Хрватска.

– Одличен доктор, одличен дијагностичар, секоја пофалба! Ја спаси ќерка ми со неговата добра дијагноза. Дојдовме кај него бидејќи детето имаше температура и беше бледо. Веднаш не прими, нè прегледа, зеде крв и не испрати во Итна медицинска помош на заразни болести. Лекарите од инфективниот центар рекоа дека треба да му бидеме благодарни на педијатарот за неговата брза реакција бидејќи можеше да заврши фатално доколку веднаш не реагираше. Докторе, вечно сме ви благодарни – е еден од многуте коментари.

Денеска се огласи и сопругата на починатиот педијатар, Мирела Чулар, која им се заблагодари на сите за пораките за поддршка и охрабрување.

– Сакам да ви се заблагодарам за сите убави зборови и пораки што ги напишавте по повод прераното заминување на мојот прекрасен сопруг, докторот на вашите деца, вашиот сосед, на нашиот Стипе. Тој беше човек кој секогаш мислеше на другите повеќе од себе, се даваше несебично и никогаш не му беше тешко да им помогне или да излезе во пресрет на оние на кои им требаше. Им помагаше на децата, на семејството, на пријателите, на соседите, на луѓето кои не ги познаваше на кои им требаше совет по телефон, на колегите, дури и на кучињата кои имаа некаков здравствен проблем… Секогаш беше тука за сите нас.

Беше мојата поддршка и мојата карпа, мојот живот. Додека не му се слоши, работеше во амбуланта од понеделник до петок, а потоа на дежурство во болницата Нова Градишка за време на викендите и така без прекин… За него беше нешто сосема нормално.

Помалку познатата страна од неговиот живот беше тоа што беше страствен билијард фан, љубител на фудбалот и брзината, сакаше да слуша Лед Цепелин, Дип Парпл, Квин… Го сакаше својот Шибеник и своето море, својот глисер. .. Ги знаеше сите бранови напамет и раскажуваше каде се капел како дете, каде се дружел со другарите, како бегал од градинка, возел велосипед, талкал по ѕидините на Стариот град, бил многу добар спортист и многу добар ученик, служител во црква итн.

Завршил медицина во Риека, а потоа животот го донел во Загреб. За време на војната работел во воената болница „Нова Градишка“ и таму стекнал најголемо искуство во областа на медицината. Многу ги сакаше животните, особено кучињата. Секое утро се будеше многу рано, правеше кафе, палеше цигара, седнуваше на компјутер и одговараше на мејловите од загрижените мајки. Неговиот живот се вртеше околу неговите мали пациенти.

Кога му се слоши, мислевме дека ќе ја победиме болеста… Стипе беше голем борец, но болеста беше посилна. Дијагностичар каков што беше, знаеше што го чека, но до последен момент беше мирен и присебен. Сакаше да умре во својот дом, во својот кревет… Се држевме за раце до последната секунда, а потоа рече ‘Ти отидов јас’… Прерано замина и сите ги остави со длабока празнина и болка, но ме теши тоа што веќе ништо не го боли и дека неговите маки завршија. Сега тој плови со некои други мориња на небесен брод. Нека те чуваат ангелите, љубов моја – порача Мирела Чулар на Фејсбук.