Поради заминување во странство годинава од Заводот за вработување се одјавиле 851 лице, а од нив се вратиле и се пријавиле 892 во Хрватска. Многумина таму одат во потрага по исполнување на нивните желби и можности за заработка, но поради војната и пандемијата цените се зголемени и работното време стана подолго.
Значителен број Хрвати заминаа во Германија во текот на годините со цел да најдат подобро место за живеење, да ги постигнат своите цели и да заработат пари. Многумина се уште размислуваат да одат на печалба во странство. Садмир Хусеид е сопственик на ресторан во Минхен и бара работници. Најголем дел од неговите работници се луѓе од Хрватска и од соседните земји. „Од нив 90 имаат храна, сместување, пијалоци кај мене и платата им е 3.000-3.500 бруто. Зависи од данокот, добиваат 2.000-2.300“, вели Садмир Хусеид за РТЛ Денес.
Поради пандемијата има недостиг од работници. Тој вели дека Хрватите кои доаѓаат не остануваат долго. „Имам девојка од Хрватска, таа работи во кафеана два месеци. Вели дека повеќе не може и дека не се вклопува и в понеделник се враќа во Хрватска. Дека ова не е работа за неа . Вели дека проблемот не е платата, туку дека не може да живее само на релација дома – работа“, вели сопственикот на ресторанот.
Од Заводот за вработување минатата година се одјавиле 4.570 лица поради заминување во странство, а се вратиле и се пријавиле 5.225. Во првите три месеци од годинава евидентирани се 851 отпис и 892 пријави. Енџи Адријевиќ Младар по пет месеци работа во Германија се врати во Сињ. Рекла дека имала добар работодавец и плата, но не и добар живот. „Сфатив дека треба повеќе да ја цениме нашата земја и можностите што ги имаме тука, бидејќи овде вложуваме труд за нешто што не е наше. Ако го искористиме тој труд, мислам дека многу подобро ќе се исплатеше, покрај тоа што државата малку ќе ни помогне“, вели Енџи за РТЛ Денес.
Досега државата им помогнала на 139 повратници со 200.000 куни. Повеќето од нив се враќаат од Германија, Ирска и Швајцарија. Ситуацијата во Германија е променета поради пандемијата и војната во Украина. Цените пораснаа, па работниците имаат се помалку пари, а работат се повеќе и повеќе. Марко Дорњак работи во Минхен како таксист. „Кога почнав да работам на зградата, работев од 10 до 12 часа. Сега работам од 8 до 12 часа. Има случаи кога луѓето си ја вршат работата, а потоа одат уште 2 часа да чистат или да помогнат. Тоа не е млеко и мед“, вели Дорњак.
Понудата на работни места е голема бидејќи во Германија има недостиг на работна сила. Најдобри сектори за работниците се здравството и ИТ. „Тоа е ветено во висина на вашите очекувања. Како прво, Германија е социјална земја и земја која нуди еднакви можности за сите. Индивидуално е како некој се снаоѓа“, објаснува Дин Ѓукиќ, уредник на порталот Putokaz.eu. На крајот, успехот се сведува на квалификации, желба за работа, познавање на јазикот и снаодливост, а секако неопходна е и среќата.