– Моето дете на 17 години доби псоријаза, автоимуна болест која се јавува поради стрес. Кога суштество во исклучително ранлив период ќе доживее психичко вознемирување и злоупотреба, не можам ни да замислам какви траги и последици можат да останат. Токму низ ова поминува мојата ќерка, а јас како мајка, но и како психолог се борам со себе и со другите да и помогнам – ја започна приказната една мајка, чија ќерка, според нејзиното сведочење, веќе три години страдала од вербално врсничко насилство.

Како што објаснува мајката на 17-годишната девојка, нејзината желба е да се слушне низ што поминуваат голем број адолесценти, кои можеби никогаш нема да стигнат до возрасните, бидејќи немаат со кого да ги споделат маките или не сакаат да ги споделат.

– Ќерка ми се дружеше со тоа девојче во седмо и осмо одделение во основно училиште. После тоа, секој од нив замина на своја страна, без никакви кавги и несогласувања, едноставно престанаа да се дружат – приказната започнува со изјавата на мајката, која поради целата ситуација сака да остане анонимна за јавноста.

Како што наведува, нејзината ќерка веднаш по престанокот на дружење со врсничката добила информација од своето опкружување дека нејзината поранешна пријателка зборувала многу вулгарни и грди работи за неа.

– За моето дете рече дека е кучка, дека ги прави најлошите и најнедолични работи, сите работи што ниту една мајка не може да ги каже за своето женско дете. На почетокот ќерка ми го игнорирала сето тоа. Но, до неа стигнаа многу грди работи, а таа можеше само да погоди што друго се зборува без таа да знае – вели мајката од Нови Сад.

Пријателите и го свртеа грбот, ја исфрлија од друштво

Според оваа загрижена мајка, кулминацијата на навидум безопасен проблем дошла кога гласините стигнале до родителите на децата со кои се дружела нејзината ќерка.

– Знаете, кога ќе слушнете такви ужасни работи за некого, нормално е дека не сакате вашето дете да биде во близина на таква личност. Гласините се влошија, дека малото девојче се обидуваше да допре до секој што ќе го види на социјалните мрежи кои се поврзани со моето дете. Ќе се јавеше, ќе кажеше ужасни работи. Најлошо од се е што таа не оставила трага од своите постапки, туку секогаш зборувала или лично или по телефон. Во еден момент дојде до точка дека ќерка ми ги губи пријателите и отиде толку далеку што беше исфрлена од клубот каде што тренираше бидејќи овие гласини стигнаа до тренерот. И покрај моите напори да објаснам дека такво нешто не е точно, моето дете веќе беше исфрлено – наведува очајната мајка.

Како што додава, притисокот бил се посилен. Првиот обид да се расчистат работите дојде со тоа што мајката на девојчето рашири гласини.

– Отидов кај девојчето да разговарам со нејзината мајка, надевајќи се дека таа ќе ја натера да престане да зборува за моето дете и да преболи. Сепак, тоа беше неуспешно. Мајка и на почетокот ми кажа дека самата не знае што да прави со неа, дека ќе ја смести во психијатриска болница најмалку една година, дека е во искушение да ја пријави во полиција и во Центарот за социјални Работа. Но, таа набрзо ја промени приказната и накратко рече дека можеме да го пријавиме нејзиното дете во полиција. Како што и кажав тогаш, така повторувам и сега. Не сакавме тоа да се случи, сакавме се да се реши мирно – вели таа.

Посети на психотерапевт и нови напади

Кога дошло до моментот дека нејзината ќерка добива псоријаза поради стрес, дека изјавува дека е очајна, дека е во искушение да си наштети, таа сфатила дека како мајка нема механизам да му помогне на своето дете и решила да го земе дете на психотерапија.

– Иако јас самиот сум психолог и работам со деца, бев немоќена да му помогнам на моето дете. Видов дека е под сериозен стрес. Децата на таа возраст не се во состојба да се оградат од луѓето кои се негативни, кои им посакуваат штета. Едноставно да одлучат дека не е важно кој ги кажува и мисли за нив. На таа возраст бараат потврда од сите, а кога ја бараат наидуваат на најстрашните судови и гласини кои не се точни, тоа целосно ги поразува. Го видов тоа во очите на моето дете. Ја однесов ќерка ми на психотерапевт, за да се обидам да и помогнам на тој начин – објаснува оваа мајка.

Како што додава, постојано се случувале нови „напади“.

– Откако ќерка ми слушна од пријател дека таа девојка го контактирала и кажала секакви работи за неа, ја скрши. Сè пријавивме во полиција. Апликациите ги повторивме три пати. Таа девојка била повикана и предупредена. Ништо повеќе не можеа да направат за неа. Едноставно, нашиот закон не признава вербално насилство од врсници. Особено што тоа дете никогаш директно не упатувало грди зборови на ќерка ми, туку сето тоа го правело преку обраќање на другите. Кога виде дека ни полицијата не може да ја заштити, ќерка ми ми рече: „Мамо, што да правам? Како да се заштитам, кој ќе ме заштити?“. Не знаев како да и одговорам – искрено вели новосадката.

„Мамо, ќе се убијам“

Работите кулминираа пред неколку дена. Три години откако гласините продолжија, друга пријателка рече дека таа девојка ја контактирала.

– Ќерка ми почна да вреска, да се влече за коса, ми рече дека не може повеќе. „Мамо, не можам повеќе, треба ли да се убијам, да ме нема за да престане ова? Што да правам?“, ми кажа страшни зборови. Излета од дома, веднаш тргнав по неа. И реков, да одиме пак кај нив, пак да се обидеме да го решиме – вели мајката.

Според нејзините зборови, телефонски и се јавила на мајката на девојчето, но таа ги одбила нејзините повици. Заедно отидоа на адресата, тропнаа. Никој не го отвори.

– Се вративме во автомобилот, а ќерка ми го виде тоа мало девојче пред зградата. Таа скокна од колата, јас веднаш по неа. Праша зошто не ја остава на мира, зошто повеќе не ја заборава, зошто кажува секакви непријатни работи за неа. Таа се насмеа на тоа, рече дека и неа ја „плукаат“, па што. Потоа ми рече „Ти ја донесе мајка ти пак да те брани“, на што реков дека не сум тука да ја бранам ќерка ми, туку да спречам нешто лошо да се случи. Таа продолжи да се насмевнува, во лице, а ќерка ми потоа скокна врз неа за да се пресмета физички. Некако успеав да ги раздвојам, да си одиме оттаму – вели соговорничката.

Според неа, и таа и нејзината ќерка биле свесни дека може да очекуваат пријава во полиција.

– На ќерка ми и кажав дека има последици за тоа што го направи, таа рече дека е свесна за тоа, но дека повеќе не може да издржи. А и после тоа и префрлуваше на ќерка ми: „комплексна, искомплексирано суштество“. Тоа дете воопшто не се покаја. Напротив, гребаниците кои ги добила веднаш почнала да ги прикачува на социјалните мрежи покажувајќи го средниот прст. Таа со провокациите продолжи со објавување на извештајот од лекар, каде што се гледа дека има површни повреди, со натпис „удри, удри“, а потоа изјава дадена во полиција со натпис „реши ја изјавата“. Во исто време, таа се фотографирала и признала дека „ја изгребал психолог и колку е исплашена, и едвај чека да се расправа повторно“. Мислам дека тоа доволно кажува за се – вели оваа мајка.

Сепак, нема кривична пријава

Како што неофицијално дознава „Блиц“, полицијата е запознаена со целиот случај, пријави има од двете страни, а имајќи ги предвид претходните околности, нема да биде поднесена кривична пријава против девојката која физички ја нападна својата врсничка, туку само пријава до обвинителот.

Мајката која се огласи да ја сподели целата приказна сакаше сите актери на настанот да останат анонимни. Како што вели таа, нејзината цел е да го привлече вниманието на притисокот што го доживуваат младите, вербалното насилство кое не е видливо за око, но остава длабоки последици.

– Кога ќе слушнеме дека дете си го одзело животот, се прашуваме како и зошто, дали сме можеле да го спречиме. Моето дете има семејство, има поддршка, среќа е што сака да ни се довери и да ни каже што ја мачи. Некако ќе го надмине и ова, иако мислам дека малтретирањето нема да престане. А што е со другите деца – заклучува таа со прашање.